Ναός της Αβύδου

Η Άβυδος είναι μια πόλη με ιερά αρχαία νεκροταφεία στην Αίγυπτο. Το όνομά του είναι ελληνικό και προέρχεται από το αρχαίο αιγυπτιακό όνομα Ajdu, που στα κοπτικά είναι Abot. Η τοποθεσία του είναι γνωστή σήμερα ως «Al-Araba Al-Madfauna (θαμμένο)». Η Άβυδος είναι ένας από τους σημαντικότερους αρχαιολογικούς χώρους που χρονολογούνται από την αυγή της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας λόγω της ιερής θρησκευτικής της θέσης και των εκπληκτικών έργων τέχνης που άφησαν πίσω τους οι πρώτοι βασιλείς Φαραώ εκεί. Η πολιτική και θρησκευτική ιστορία του συνέπεσε με την ιστορία της Αιγύπτου σε όλα τα αρχαία στάδια της. Η Άβυδος βρίσκεται στο νότιο τμήμα της Άνω Αιγύπτου στην άκρη της ερήμου, στα δυτικά του ποταμού Νείλου κοντά στην πόλη Baliana στο Κυβερνείο Sohag. Ήταν στην αρχαιότητα μια από τις χώρες της όγδοης περιοχής της Άνω Αιγύπτου, της οποίας η πόλη Θήνη ήταν πρωτεύουσά της. Είναι πιθανό ότι αυτό βρίσκεται κάπου κοντά στην Άβυδο ή ότι είναι κοντά στο Al-Barba (ένας αρχαιολογικός ταφικός χώρος) που βρίσκεται στην περιοχή της Girga. Οι αρχαιολογικές ανασκαφές που πραγματοποιήθηκαν τον δέκατο ένατο αιώνα στην τοποθεσία της Άβυδος αποκάλυψαν μια ομάδα διπλών ταφών που χρονολογούνται κυρίως στους βασιλείς της Αιγυπτιακής Πρώτης Δυναστείας και σε ορισμένους βασιλιάδες της Δεύτερης Δυναστείας. Ερωτήματα τέθηκαν σχετικά με την εγκυρότητα αυτού του ισχυρισμού όταν αποκαλύφθηκαν μεγαλύτεροι τάφοι και η πλουσιότερη αρχιτεκτονική στη Σακκάρα στη βόρεια Αίγυπτο. Αυτός στην Άβυδο φέρει τα ίδια βασιλικά ονόματα με τους βασιλιάδες αυτών των δύο οικογενειών. Μερικοί αρχαιολόγοι πιστεύουν ότι οι βασιλιάδες της Πρώτης και της Δεύτερης Δυναστείας συνδέονταν με την προαναφερθείσα πόλη Θήνη και ότι έχτισαν τους πραγματικούς τους τάφους στη Σακκάρα και τους ίδρυσαν ιερά στην Άβυδο λόγω της αγιότητάς της για αυτούς και επειδή συνδέονται με αυτήν. . Αυτό δεν αμφισβητεί ότι ορισμένοι Φαραώ της Δεύτερης Δυναστείας θάφτηκαν εκεί, καθώς υπάρχει ένας ψηλός τόπος ταφής για αυτούς στο βορειοδυτικό άκρο της ταφικής περιοχής. Ο θεός Khenti-Amentiu, ο αρχηγός των λαών της Δύσης, είναι θεωρείται ο θεός φύλακας της ταφικής πόλης της Άβυδου στο Παλαιό Βασίλειο. Απεικονίστηκε με τη μορφή τσακαλιού και η λατρεία του μεταφέρθηκε σταδιακά από την εποχή της Πέμπτης Δυναστείας στον θεό Όσιρι, του οποίου η λατρεία κατείχε τη μεγαλύτερη θέση στην αρχαία αιγυπτιακή θρησκεία. Αυτό που είναι γνωστό από τον μύθο του Όσιρι είναι ότι σκοτώθηκε και το σώμα του κόπηκε σε κομμάτια που διασκορπίστηκαν σε διάφορα μέρη της Αιγύπτου, και πολλές περιοχές των οποίων διεκδίκησαν την τιμή να περιείχαν μέρη αυτού του σώματος. Όσο για την Άβυδο, είχε την τιμή να περιέχει το κεφάλι του Όσιρι και η πεποίθηση ήταν σταθερή ότι ο τάφος του βασιλιά Dajr, ενός από τους βασιλείς της Πρώτης Δυναστείας, ήταν αυτός στον οποίο θάφτηκε αυτό το κεφάλι.

Ο διάσημος φαραώ Σέτι Α' θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους και πιο διάσημους φαραώ πολεμιστές στην εποχή του Νέου Βασιλείου και της Δέκατης Ένατης Δυναστείας. Ήταν γνωστός ως «mn-maat ra». Είναι γιος του βασιλιά Ramesses I και της βασίλισσας Sat-Ra. Ο πατέρας του, Ραμσής Α', ο οποίος ίδρυσε τη Δέκατη Ένατη Δυναστεία, κυβέρνησε για δύο χρόνια. Μόνο, λόγω της προχωρημένης ηλικίας του κατά την άνοδό του στο θρόνο, ο Σέτι Α' τον διαδέχθηκε στον θρόνο της Αιγύπτου. Δεν υπάρχει αμφιβολία ότι η ιστορία θα διατηρήσει για το «Σίτη Ι» τις πιο όμορφες αναμνήσεις, καθώς πέτυχε να αποκαταστήσει σχεδόν τη μισή αιγυπτιακή αυτοκρατορία στην Ασία, και εξασφάλισε επίσης τις οδούς μεταφοράς μεταξύ της χώρας του και της «Παλαιστίνης» και εξάλειψε τον κίνδυνο που απειλούσε τη χώρα. Οι Έλληνες τον ονόμασαν Σέτωση και ο Αιγύπτιος ιστορικός Μανέθων θεώρησε λανθασμένα τον βασιλιά Σέπτη Α' ιδρυτή της δέκατης ένατης δυναστείας. Τον ονόμασε Σέτι, που σημαίνει ότι σχετίζεται με τον Σετ, κάτι που δείχνει ότι δόθηκε στον θεό Σετ. Ο βασιλιάς Ramesses II θεωρείται ο πιο διάσημος βασιλιάς του σύγχρονου κράτους. Διαδέχθηκε τον πατέρα του, βασιλιά Σέτι Α', και έγινε βασιλιάς σε ηλικία μεταξύ είκοσι πέντε και τριάντα ετών. Απόλαυσε μια μακρά βασιλεία εξήντα επτά περίπου ετών, και άφησε επίσης ένα τεράστιο αριθμό αρχαιοτήτων και επιγραφών. Ο βασιλιάς Ραμσής Β' είχε πολλές βασίλισσες και έκανε περίπου εκατό παιδιά, ενώ η κύρια σύζυγός του ήταν η μεγάλη βασίλισσα (Νεφερτάρι). , για τον οποίο έχτισε ένα ναό κοντά στο ναό του (Abu Simbel) στη Νουβία. Ο βασιλιάς Ραμσής Β' θεωρούνταν ένας από τους μεγαλύτερους πολεμιστές της Αιγύπτου. Κατέγραψε τα γεγονότα της Μάχης του Kadesh - που έλαβε χώρα τον πέμπτο χρόνο της βασιλείας του ενάντια στο βασίλειο των Χετταίων - σε πολλαπλά μνημεία. Αν και το πραγματικό αποτέλεσμα της μάχης ήταν ισοπαλία και από τις δύο πλευρές, ο βασιλιάς ήταν εξαιρετικά περήφανος για το προσωπικό του θάρρος και τη στρατιωτική του ανδρεία, καυχιόταν ότι μόνος του είχε σώσει την Αίγυπτο από τη μοίρα της συντριπτικής ήττας. Συνέχισε τις αψιμαχίες με τους Χετταίους για πολλά χρόνια, αλλά στο τέλος υπέγραψε μια συνθήκη ειρήνης -την πρώτη στην ιστορία- με τον βασιλιά τους και παντρεύτηκε την κόρη του για να ολοκληρώσει τη συμμαχία που είχε δημιουργήσει. Ο τάφος του πρεσβευτή που παρέδωσε τη συνθήκη ειρήνης βρέθηκε στη Σακκάρα. Ο βασιλιάς Ραμσής Β' έκτισε ναούς σε όλη την Αίγυπτο και τη Νουβία. Ο βασιλιάς Ραμσής Β' θάφτηκε αρχικά στον τάφο (KV17), αλλά το σώμα του μεταφέρθηκε στην κρύπτη Deir el-Bahari ; Για να το προστατέψουν από τη λεηλασία.

Εισαγωγή Ένα από τα σημαντικότερα πολιτιστικά κέντρα της αρχαίας αιγυπτιακής ιστορίας, παρά το πέρασμα περισσότερων από 33 αιώνων, εξακολουθεί να παραμένει μάρτυρας της ζωής στην αρχαία Αίγυπτο, όπως ήταν μάρτυρας της ιστορίας της αιώνιας αγάπης του Η Ίσις και ο Όσιρις. Έλαβε πολλούς τίτλους, ίσως ο πιο διάσημος από τους οποίους είναι "ta-wr" σημαίνει η μεγάλη γη." Ναός της Abydos, ένας αρχαίος αιγυπτιακός αρχαιολογικός ναός, ο πιο διάσημος ναός του Sohag, και βρίσκεται στο χωριό Al-Araba Al-Madfauna Ναός της Αβύδου " ένας από τους σημαντικότερους αρχαίους αιγυπτιακούς ναούς. Η μοναδική του αρχιτεκτονική διάταξη, η ομορφιά των γλυπτών του, το μεγαλείο του τα χρώματα, εκτός από τα σπάνια σχέδια που περιείχαν στους τοίχους του, το έκαναν να αποκτήσει ιδιαίτερη ιστορική σημασία και η λέξη Άβυδος είναι το σημερινό όνομα της πρωτεύουσας των επαρχιών της Άνω Αιγύπτου στην Φαραωνική εποχή. Αυτό το ελληνικό όνομα προέρχεται από ένα από τα αρχαία ιερογλυφικά του ονόματα, το "Abbjo", το οποίο ήταν κέντρο λατρείας του θεού "Khenty-Amentiu" πριν γίνει σημαντικό κέντρο λατρείας του "Osiris". , και είναι ένας από τους πλουσιότερους αρχαιολογικούς χώρους στην Αίγυπτο. Ο βασιλιάς Σέτι Α άρχισε να κατασκευάζει το ναό στα τέλη της δεκαετίας του 1380 και την κατασκευή του και Οι επιγραφές ολοκληρώθηκαν από τον γιο του, βασιλιά Ραμσή Β', έναν από τους βασιλιάδες της 19ης Δυναστείας. πόλη Al-Balina.12 χιλιόμετρα, και αυτή η περιοχή ονομαζόταν Al-Araba Al-Madfauna (θαμμένη), επειδή ήταν θαμμένη κάτω από το άμμος, και ίσως αυτός ήταν ο λόγος που εξακολουθεί να διατηρεί το σχέδιο και τα αποτελέσματά της, και μέχρι σήμερα η άμμος καλύπτει τη συντριπτική πλειονότητα των επιπτώσεών της, που δεν έχουν ακόμη εξαχθεί ή ανακαλυφθεί. Όσο για τον ίδιο τον ναό, βρίσκεται επτά χιλιόμετρα από τον Νείλο, νότια της περιοχής της Άβυδου. Στην αρχαιότητα, οι προσκυνητές έφταναν σε αυτό μέσω ενός καναλιού που εκτεινόταν από τον Νείλο μέχρι την περιοχή του ίδιου του ναού. Στην πρόσοψη του ναού υπάρχει το κείμενο της αφιέρωσης, το οποίο επιβεβαιώνει ότι ο ναός ξεκίνησε από τον βασιλιά Σέτι Α' και η κατασκευή του ολοκληρώθηκε από τον βασιλιά Ραμσή Β'. Η πόλη είναι διάσημη από την αυγή της ιστορίας για τα ιερά της θρησκευτικά καθεστώς, ως το κύριο κέντρο για τη λατρεία του θεού Όσιρι, του θεού της ανάστασης και του απολογισμού στη μετά θάνατον ζωή. Οι αρχαίοι Αιγύπτιοι συνήθιζαν να κάνουν προσκυνήματα σε αυτό για να κλάψουν, τον φύλακα της αιώνιας ζωής. Ως εκ τούτου, ο βασιλιάς Σέτι Α', που ονομαζόταν πρώτος ιερέας του θεού Σετ, δεν μπορούσε να αναγκάσει τους Αιγύπτιους να Προσκυνήσουν τον θεό Σετ, επειδή τον μισούσαν από όλους τους Αιγύπτιους, αλλά ο βασιλιάς αναγκάστηκε να αλλάξει κάπως το όνομά του, έτσι πρόσθεσε το όνομα του θεού Ptah σε αυτό, οπότε το όνομά του έγινε "Seti Merneptah". εννοώντας τον Σέτι τον αγαπημένο του Πταχ, και το χάραξε στους τοίχους του ναού το όνομα Όσιρις.

Η μάχη του Kadesh (Η πρώτη συνθήκη ειρήνης στην ιστορία): Μερικοί ιστορικοί ισχυρίζονται ότι η μάχη έγινε το 1288 π.Χ., ενώ άλλοι προτείνουν ότι έγινε το 1274 π.Χ. Ο Ramesses II θεωρείται ένας από τους μεγαλύτερους φαραώ στην αιγυπτιακή ιστορία, και σε αυτή τη μάχη πολέμησε τον βασιλιά Muwatali II στο "Kadesh", το οποίο βρίσκεται κοντά στα σύνορα. Σύγχρονη Συρία, Λιβάνη, και σύμφωνα με ιστορικούς, είναι η παλαιότερη καταγεγραμμένη μάχη Στα τέλη του δέκατου τέταρτου αιώνα π.Χ., η Αίγυπτος έχασε τα εδάφη της στη Συρία και ο Ραμσής Α΄ και ο Σέτι Α΄ μπόρεσαν να ανακτήσουν εδάφη στην Χαναάν και Συρία. Φαίνεται ότι οι Χετταίοι ανέκτησαν τον έλεγχο από τη στιγμή που ο Ραμσής Β' έγινε φαραώ ο Ραμσής σκέφτηκε ότι θα μπορούσε να πάρει γρήγορα τον Κάντες χωρίς αντίθεση μέχρι να βαδίσει προς την πόλη. Οι τέσσερις μεραρχίες του διασκορπίστηκαν καθώς πλησίαζαν το Kadesh. Οι Χετταίοι πήραν γρήγορα την πρωτοβουλία και εξαπέλυσαν μια μεγάλη επίθεση με άρμα και κατέστρεψαν μια από τις αιγυπτιακές μεραρχίες. Στη συνέχεια, οι Χετταίοι έκαναν ένα μοιραίο λάθος και αντί να συνεχίσουν την επίθεση, άρχισαν να λεηλατούν τα σώματα των νεκρών εχθρών τους, και αυτό έδωσε στον Ramesses κρίσιμο χρόνο να ανασυνταχθεί. Οι δύο εναπομείναντες λαοί ενώθηκαν και εξαπέλυσαν μια αποφασιστική επίθεση που κατέστρεψε όλα τα άρματα των Χετταίων εκτός από μερικά. Η μάχη συνεχίστηκε την επόμενη μέρα και οι δύο πλευρές υπέστησαν βαριές απώλειες. Ο Ράμες κήρυξε μια μεγάλη νίκη με την επιστροφή του στην Αίγυπτο και οι ιστορικοί προτείνουν τώρα ότι η Μάχη του Καντές μπορεί να ήταν ισοπαλία. Ωστόσο, μπορεί να χαρακτηριστεί ως «νίκη» για τους Αιγύπτιους με την έννοια ότι σταμάτησαν τις εισβολές των Χετταίων στη γη της Αιγύπτου. Ο Ramesses II υπέγραψε τελικά μια συνθήκη ειρήνης με τους Χετταίους μετά από περίπου 17 χρόνια μετά τη μάχη του Kadesh

Αρχιτεκτονικά στοιχεία του ναού Το μεγαλύτερο μέρος του ναού ήταν χτισμένο από λευκό ασβεστόλιθο και οι κίονες του είναι από ψαμμίτη, στο σχήμα του γράμματος ''L'' σε αντίθεση με τους φαραωνικούς ναούς που είναι συνηθισμένοι στο ορθογώνιο σχέδιο, ο ναός αρχίζει με δύο ευρύχωρες αυλές, στο τέλος των οποίων υπάρχει μια σκάλα που φτάνει σε δύο αίθουσες κιόνων, η πρώτη εκ των οποίων έχει μήκος 171 πόδια και 36 πόδια πλάτος. Περιλαμβάνει 24 στήλες, σε σχήμα δεμάτιων από πάπυρο, και τα κιονόκρανα έχουν τη μορφή άνοιχου λουλουδιού. Αυτές οι στήλες είναι διατεταγμένες σε δύο σειρές, κάθε σειρά 12 στηλών, στις οποίες είναι χαραγμένες σκηνές από διαφορετικές πτυχές της ζωής του Ραμσή Β'. Η μια σκηνή απεικονίζει τον Khnum, τον θεό της δημιουργίας και του νερού, και μια δεύτερη σκηνή δείχνει τον Ramesses II, που υποστηρίχθηκε από τον Hathor και την Isis, και μια άλλη σκηνή από την τελετή εξαγνισμού του βασιλιά, αυτές οι στήλες σχηματίζουν διαδρόμους που οδηγούν σε μια άλλη αίθουσα.

Όσον αφορά τη δεύτερη αίθουσα, περιλαμβάνει 36 στήλες διατεταγμένες σε τρεις σειρές, κάθε σειρά επίσης 12 στήλες. Οι στήλες των δύο πρώτων σειρών έπαιρναν τα ίδια φύλλα πάπυρου με τις κορώνες τους που αποτελούνται από λουλούδια. Όσον αφορά την τρίτη σειρά, πρόκειται για κολώνες σε μορφή κορμών δέντρων και σημειώνεται ότι το δάπεδο της τρίτης σειράς είναι λίγο ψηλό με τρόπο που το έκανε να μοιάζει με κεκλιμένη ανάβαση, εκτός από την αρχή μιας από τις δύο βήματα μπροστά από τον κεντρικό διάδρομο που γίνεται από τις σειρές των κιόνων, και οι στήλες σε όλους τους αρχαίους αιγυπτιακούς ναούς συνήθως συντομεύονται, επειδή το επίπεδο της οροφής του ναού είναι χαμηλό, αλλά στο ναό του Άβυδος, οι κίονες συντομεύονται γιατί το έδαφος ανεβαίνει φυσικά όσο πλησιάζουμε στις κόγχες.

Οι επιγραφές και οι επτά αίθουσες προσευχής Οι επιγραφές που διακοσμούσαν τις στήλες αυτής της αίθουσας χρονολογούνται από την εποχή του Σέτι Ι και είναι ένα από τα πιο όμορφα πράγματα που δημιουργήθηκαν από το αρχαίο αιγυπτιακό μοντέλο, ειδικά από τότε που οι θεοί παριστάνονταν με ανθρώπινα κεφάλια ήταν χαραγμένα στην ίδια πλάγια θέση στην οποία ήταν χαραγμένο το άγαλμα του βασιλιά Σέτι Α. Η δεύτερη αίθουσα τελειώνει με 7 αίθουσες προσευχής, ξεκινώντας από τη δεξιά είναι η κόγχη του Χορ, ακολουθούμενη από την κόγχη της Ίσιδας, μετά ο Όσιρις, ο Αμούν, ο Χορ-άχτι, που σημαίνει ο αρχηγός των θεών, και η Πταχ, και η τελευταία αίθουσα προς αριστερά είναι η κόγχη του Σέτι Ι. Σημειώνεται ότι οι κόγχες δεν είχαν πόρτες πίσω τους εκτός από την κόγχη του Όσιρι, που είχε μια πόρτα που οδηγούσε σε μια αίθουσα με στήλες. Φόντο με την τριάδα των θεών Όσιρι, Ίσιδα και Ώρο. Στο τέλος του αριστερού τοίχου της δεύτερης αίθουσας υποστυλίου, υπάρχουν δύο πύλες, η μία από τις οποίες οδηγεί σε μια αίθουσα που αποτελείται από τρεις αίθουσες αφιερωμένες στους θεούς Nefertum και Ptah-Soker. Η δεύτερη πύλη οδηγεί σε τρεις εισόδους. Η πρώτη τελειώνει με έναν μακρύ διάδρομο στο τέλος του οποίου υπάρχει μια μακριά σκάλα που φτάνει σε μια στενή πλαϊνή έξοδο που οδηγεί στην οροφή και η δεύτερη είσοδος. Η τρίτη τελειώνει με πέντε αίθουσες που περιέχει έναν κατάλογο των βασιλιάδων της Αβύδου από την πρώτη δυναστεία έως την 19η δυναστεία, και ο αριθμός τους φτάνει τους 76 βασιλιάδες, ξεκινώντας από τον βασιλιά Μένη, τον ενοποιητή του οι δύο χώρες, μέχρι τον βασιλιά Σέτι Α', αν και πρέπει να σημειωθεί ότι το όνομα της βασίλισσας Χατσεψούτ και τα ονόματα των βασιλιάδων της εποχής της θρησκευτικής μεταρρύθμισης, δηλαδή του Ακενατόν και των γιων του, δεν ήταν γραμμένα σε αυτό.

Κατάλογος Αβύδου Ένας κατάλογος με τους βασιλιάδες της Αιγύπτου που δημιουργήθηκε από τον βασιλιά Σέτι Α' της δέκατης ένατης δυναστείας (περίπου 1300 π.Χ.) εγγεγραμμένος στους τοίχους του ναού του στην Άβυδο. Ο κατάλογος περιέχει τα ονόματα 75 φαραώ που κυβέρνησαν την Αίγυπτο πριν από τον Σέτι Α', ξεκινώντας από την Πρώτη Αιγυπτιακή Δυναστεία και ξεκινώντας από τον βασιλιά Μένη, ο οποίος ένωσε τις θαλάσσιες και φυλετικές χώρες, και ο κατάλογος τελειώνει με Seti I. Ο κατάλογος δεν αναφέρει μερικά από τα ονόματα των βασιλιάδων που κυβέρνησαν την Αίγυπτο κατά την πρώτη ενδιάμεση περίοδο, ενώ λείπουν και τα ονόματα των βασιλιάδων της δεύτερης ενδιάμεσης περιόδου. Υπάρχουν δύο κατάλογοι στην Άβυδο με τα ονόματα των Φαραώ που κυβέρνησαν την Αίγυπτο από την Πρώτη Δυναστεία. Το ένα δημιουργήθηκε από τον βασιλιά Σέτι Α' της δέκατης ένατης δυναστείας και βρίσκεται στο ναό του στην Άβυδο. Το δεύτερο ιδρύθηκε από τον Ραμσή Β' και βρισκόταν επίσης στην Άβυδο. Επιπλέον, γνωρίζουμε την ιστορία των Φαραώ από άλλους καταλόγους, όπως η Πέτρα του Παλέρμο, η Λίστα Βασιλέων του Καρνάκ, η Λίστα Βασιλέων της Σακκάρα και η Λίστα Βασιλέων της Άμπιδος (Ραμσής ΙΙ), καθώς και από τον Πάπυρο του Τορίνο. Αυτές οι λίστες θεωρούνται οι σημαντικότερες πηγές για τη γνώση της διαδοχής των Αιγυπτίων ηγεμόνων κατά τη Φαραωνική εποχή. Ο κατάλογος που παρουσιάζεται εδώ αφορά τον κατάλογο που δημιούργησε ο Σέτι Ι. ένας ναός στην Άβυδο, και υπάρχει ένας μακρύς διάδρομος που οδηγεί στη βασιλική αίθουσα. Ο βασιλιάς εκείνη την εποχή διέταξε να χαραχτούν καρτούλες με τα ονόματα των βασιλιάδων της Αιγύπτου που ήταν πριν από αυτόν. Στην αριστερή πλευρά αυτής της λίστας αναγράφεται ο Φαραώ Σέτι Α' με τον μικρό γιο του Ραμσή (που αργότερα έγινε Ραμσής Β') μπροστά του, ταυτίζοντάς τον με τα ονόματα των βασιλιάδων που κυβέρνησαν την Αίγυπτο πριν από αυτούς. Οι χαρτούχες περιλαμβάνουν τα ονόματα των γνωστών βασιλιάδων της Αιγύπτου την εποχή του Σέτι Α', αριθμώντας 76 βασιλιάδες ξεκινώντας από τον βασιλιά Μενές μέχρι τον βασιλιά Σέτι Α', χωρίς να αναφέρει τα ονόματα των ηγεμόνων που κυβέρνησαν την Αίγυπτο κατά τις δύο μεταβατικές περιόδους, και τα ονόματα πέντε της δέκατης όγδοης δυναστείας, που δεν αναφέρθηκαν για πολιτικούς ή θρησκευτικούς λόγους , και είναι: η βασίλισσα Χατσεψούτ, που ήρθε στην εξουσία πριν από τον Thutmose III, ο οποίος ήταν ακόμη νέος, και το όνομά της στη συνέχεια γρατσουνίστηκε από τα τείχη του ναούς σε μια αρχαία εποχή. Ο βασιλιάς Akhenaten, ο οποίος αντικατέστησε την πολλαπλότητα των αιγυπτιακών θεών με τη λατρεία ενός θεού, του Aten, που αντιπροσωπεύεται από τον ήλιο. Εκτός από τον Akhenaten, ο κατάλογος δεν αναφέρει τους διαδόχους του που συνέχισαν να λατρεύουν τον Aten: King Ankh-khebrura ( Semench-kare) ο βασιλιάς Ο Τουταγχαμών κυβέρνησε ως αγόρι μόνο για λίγο. Είναι πιο διάσημος επειδή ο τάφος του ανακαλύφθηκε σχεδόν άθικτος και γεμάτος θησαυρούς το 1922 Τουταγχαμών , ο οποίος ήταν πριν από αυτό "Tutankhaten", ο βασιλιάς Ay ο δεύτερος Οι χάρτους των φαραώ είναι διατεταγμένα στον τοίχο του ναού σε δύο οριζόντιες σειρές. Η λίστα ξεκινά από τα αριστερά στην επάνω σειρά, ξεκινώντας από τον ιδρυτή της Πρώτης Αιγυπτιακής Δυναστείας, Μίνα. Το khartouche περιλαμβάνει έναν από τους τίτλους του βασιλιά, «οι πέντε», καθώς κάθε βασιλιάς είχε πέντε τίτλους: τους βασιλικούς τίτλους που του απονεμήθηκαν όταν ανέβηκε στο θρόνο και το όνομά του όταν γεννήθηκε. Αλλά οι πέντε τίτλοι δεν έχουν ακολούθησε από την Πρώτη Δυναστεία, αλλά μάλλον αναπτύχθηκε με την πάροδο του χρόνου και ο τίτλος που πήρε κατά την άνοδό του στο θρόνο περιείχε συχνά μια σύντομη πρόταση για τον θεό του ήλιου Ρα. Όπως ο Σαχούρε (που σημαίνει «κοντά στον Ρα»), Rameses ή Rameses, που σημαίνει το παιδί του Ra. Άλλοι επέλεξαν άλλη λέξη στους τίτλους τους, όπως Thutmose, που είναι αναλυτικά «Thoth Messis», που σημαίνει ο γιος του Thoth.

Ο Οσιριανός και η σχέση του με τον θεό Όσιρι. Είναι ένας μικρός ναός στην εξωτερική του εμφάνιση, και από το όνομά του φαίνεται ξεκάθαρα ότι ιδρύθηκε προς τιμή του θεού Όσιρι. Ανακαλύφθηκε το 1926 από τους Άγγλους αρχαιολόγους Margaret Murray και Flinders Petrie, ως μέρος μιας αποστολής με επικεφαλής τον γνωστό Ολλανδό αρχαιολόγο Henry Frankfurt. Όσοι επισκεφτούν τον ναό σήμερα θα δουν ότι δεν έχει στέγη, ενώ αρχικά ήταν πλήρως στεγασμένος και περιβάλλεται από σειρές δέντρων. Η είσοδος ήταν από τη δυτική πλευρά της εγκατάστασης. Από εκεί, ένας μακρύς προς τα κάτω διάδρομος οδηγεί στην ανατολική πλευρά σε ένα ορθογώνιο δωμάτιο με ένα στενό δωμάτιο πίσω του. Ίσως το πιο σημαντικό πράγμα σε αυτόν τον ναό είναι οι αγιογραφίες που τοποθετούνται στους τοίχους του διαδρόμου, που απεικονίζουν το Βιβλίο των Σπηλαίων στα βορειοανατολικά πλευρά, και το Βιβλίο των Νεκρών στον απέναντι τοίχο. Είναι ο Όσιρις ο τάφος του θρυλικού αιγυπτιακού θεού Όσιρι, και γι' αυτό ήταν θεωρείται τόπος προσκυνήματος για τους αρχαίους Αιγύπτιους; Ο Όσιρις θεωρείται ο Αιγύπτιος θεός της ανάστασης και του απολογισμού και είναι ο επικεφαλής της αυλής των νεκρών. Σύμφωνα με τον αρχαίο αιγυπτιακό μύθο, ο Όσιρις ήταν ο αδερφός της Ίσιδας, του Νέφθυ και του Σετ. Παντρεύτηκε την Ίσιδα και οι πατέρες τους ήταν ο Γκεμπ, ο θεός της γης, και η Νουτ, η θεά του ουρανού. Σύμφωνα με τον αιγυπτιακό μύθο, ο Όσιρις σκοτώθηκε από τον κακό αδελφό του Σετ, ο οποίος έγινε σύμβολο του κακού στην ιστορία του αρχαίου αιγυπτιακού έθνους. Πώς όμως ο Σετ σκότωσε τον Όσιρι τον καλό; Σύμφωνα με την ιστορία, ο Σετ έκανε μια γιορτή στην οποία παρουσίασε ένα υπέροχο φέρετρο και οι παρευρισκόμενοι κοιμήθηκαν σε αυτό, αλλά δεν ήταν κατάλληλο για κανέναν εκτός από τον αδερφό του Όσιρι. Ο Σετ έκλεισε το φέρετρο από πάνω του, έκοψε τα μέρη του, το πέταξε στον ποταμό Νείλο και το πέταξαν σε διάφορα μέρη της χώρας. Η Ίσις, η σύζυγός του, έκλαψε πολύ για αυτόν και μετά ξεκίνησε το ταξίδι της αναζητώντας τα λείψανά του. Παντού όπου βρήκε ένα μέρος του, οι Αιγύπτιοι έχτισαν ναούς, ο πιο διάσημος από τους οποίους ήταν ο ναός της Αβύδου, που χρονολογείται σε αυτό το περιστατικό, όπου βρήκε το κεφάλι του Όσιρι. Στο ναό του Σέτι Α, του πατέρα του διάσημου Ραμσή II, που βρίσκεται κοντά στον Όσιρι, οι παραστάσεις των τοίχων εξηγούν τι έκανε η Ίσις στη συναρμολόγηση του σώματος του Όσιρι. Συνέδεσε τα μέρη μεταξύ τους, δημιουργώντας την πρώτη μούμια και χρησιμοποίησε τα μαγικά της ξόρκια για να επαναφέρει τον Όσιρι στη ζωή, και έτσι ο Όσιρις ξεκίνησε την περιοδεία του στον κόσμο. Ο άλλος, για να γίνει ο βασιλιάς των νεκρών, και πριν από το θάνατο του Όσιρι, η Ίσιδα είχε γεννήσει τον γιο τους Ώρο, ο οποίος μεγάλωσε και νίκησε τον κακό του θείο Σετ και εκδικήθηκε τον θάνατο του πατέρα του.

Η επιρροή του Χριστιανισμού στον ναό Κατά τη χριστιανική εποχή, η εκκλησία ήταν σίγουρα ο τόπος λατρείας. Αλλά κατά την προηγούμενη περίοδο, όταν οι Χριστιανοί υπέφεραν από ρωμαϊκούς διωγμούς, κατέφευγαν στην έρημο και ζούσαν μέσα σε αρχαίους φαραωνικούς ναούς. συχνά αφήνουν γκράφιτι στους τοίχους· Δίπλα σε αρχαία γραπτά. Υπολείμματα χριστιανικής λατρείας εμφανίζονται στους ναούς του Karnak, του Edfu και της Abydos. Οι χριστιανοί έζησαν σε αυτό αφού τους καταδίωξαν οι Ρωμαίοι Το μεγαλύτερο μέρος του ναού καλύφθηκε και γέμισε με άμμο και οι Χριστιανοί τον χρησιμοποιούσαν ως χώρο διαβίωσης κατά την περίοδο του ρωμαϊκού διωγμού . Αυτό που βρέθηκε στο σκοτάδι της οροφής του ναού είναι οι επιπτώσεις της καθημερινής ζωής, συμπεριλαμβανομένου του μαγειρέματος και άλλων πραγμάτων. Αποκαλύφθηκαν 14 νεκροταφεία «Εργατικής Πόλης» Περιέχει επίσης δωμάτια για ιερά σκάφη και θρησκευτικές τελετές για τους ιερείς που επιβλέπουν μέσα στο ναό. Πίσω από τον ναό αποκαλύφθηκαν 14 τάφοι, οι οποίοι είναι οι τάφοι των εργατών, «η πόλη των εργατών», που έχτισαν τους τάφους των βασιλιάδων της Δεύτερης και της Πρώτης Δυναστείας, που χρονολογούνται από το 3300 π.Χ. Υπάρχουν πολλές ξένες αποστολές που εργάζονται στην περιοχή για να προσπαθήσουν να ψάξουν. Σχετικά με πολλά μέρη που δεν έχουν ανακαλυφθεί.

Άγια των Αγίων Ο πρώτος ναός του Σέτι διακρίνεται από τους άλλους ναούς από την παρουσία επτά ναών που αποτελούν τα Άγια των Αγίων και είναι διατεταγμένα από βορρά προς νότο. Τα τρία πρώτα είναι της τριάδας της Άβυδος και ξεκινούν με το ναό του Χορ, μετά την Ίσιδα και μετά τον Όσιρι. Μετά από αυτό έρχεται ο ναός του θεού Amun - Ra, του βασιλιά των θεών, μετά ο ναός του Hor - της αδελφής του θεού ήλιου στην πόλη της Ηλιούπολης. Ακολουθεί ο ναός του Ptah, του ηγεμόνα της Η Μέμφις ήταν μια από τις παλαιότερες και πιο σημαντικές πόλεις της αρχαίας Αιγύπτου, που βρισκόταν στην είσοδο της κοιλάδας του ποταμού Νείλου κοντά στο οροπέδιο της Γκίζας. Μέμφις , και οι τρεις είναι οι κύριοι ηγεμόνες της χώρας στην αρχαία Αίγυπτο. Έπειτα έρχεται ο ναός του Σέτι στο νότιο άκρο. Κάθε δομή διακρίνονταν από μια θολωτή οροφή χρωματισμένη μπλε σαν τον ουρανό και διακοσμημένη με πλανήτες και αστέρια. Στο τέλος κάθε κατασκευής, εκτός από την κατασκευή του Όσιρι, υπήρχε μια φανταστική πόρτα κλειστή με ένα μάνδαλο, και μια επιγραφή στην κορυφή κάθε πόρτας ήταν κάτι που έμοιαζε με ψάθες που τυλίγονταν για να σχηματίσουν μια κουρτίνα. Ο τοίχος που χώριζε κάθε κατασκευή από το Το άλλο περιέχει επίσης μια θέση για προσφορές. Οι κατασκευές χάνονται με πόρτες από ξύλο κέδρου καλυμμένες με χρυσό φύλλο, και ένα μοντέλο χρυσού σκάφους τοποθετείται μέσα σε κάθε κατασκευή. Τα στάδια των καθημερινών τελετουργικών λειτουργιών αναπαριστώνταν στους τοίχους των ναών, εκτός από το ναό του Σέτι. Όμιλος Osir Ο Ναός του Όσιρι περιέχει έναν πίσω διάδρομο που οδηγεί στη Μεγάλη Αίθουσα του Όσιρι, η οποία περιέχει τρεις ναούς της Τριάδας της Αβύδου στη βόρεια πλευρά, και στη νότια πλευρά τη Μικρή Αίθουσα του Όσιρι, η οποία περιέχει επίσης τρεις ναούς των οποίων οι επιγραφές έχουν έχει χαθεί. Η Μεγάλη Αίθουσα του Όσιρι Είναι μια αίθουσα που περιέχει δύο σειρές κιόνων, κάθε σειρά έχει πέντε στήλες Η Μεγάλη Αίθουσα του Όσιρι Είναι μια αίθουσα που περιέχει δύο σειρές κιόνων, κάθε σειρά έχει πέντε στήλες Οι πιο σημαντικές απόψεις της Μεγάλης Αίθουσας του Όσιρι :- Ο ανατολικός τοίχος: Ο Σέτι προσφέρει προσφορές στους θεούς του ναού, προσφέροντας καθαριστικό νερό στον Χουρ, ψωμί στον Όσιρι και λουλούδια στον Γκεμπ και Παξιμάδι. Στο νότιο άκρο του ανατολικού τοίχου είναι μια άποψη του ζωντανού βασιλιά Σέτι που λατρεύει τον νεκρό βασιλιά Σέτι. Ο δυτικός τοίχος: Η ιστορία της ανάστασης του Όσιρι και η σκηνή της ανέγερσης του gd Pillar, σύμβολο του Όσιρι. The Small Hall of Osiris: Περιέχει 4 στήλες. Το πάνω μέρος αυτής της αίθουσας κατεδαφίστηκε και ανακαινίστηκε πρόσφατα. Τα ανατολικά και τα δυτικά έχουν πέντε ανοίγματα που προορίζονται για την τοποθέτηση αγαλμάτων και μπροστά τους υπάρχει ένα πέτρινο τραπέζι πάνω στο οποίο τοποθετούνταν προσφορές. Στο νότιο τοίχο υπάρχουν τρεις ναοί, των οποίων οι περισσότερες όψεις έχουν χαθεί.

Καταστήματα ναών Βρίσκεται ανατολικά και δυτικά της αίθουσας δεξιώσεων. Αποτελείται από 20 ορθογώνιες αποθήκες κατανεμημένες σε δύο πλευρές. Είναι κτισμένο από λασπότουβλο και βαμμένο με λευκό βαμμένο κονίαμα. Έχει οροφές με τρούλο και τα δάπεδά του είναι καλυμμένα με λάσπη. Όλες οι είσοδοι του είναι στρωμένοι με ασβεστόλιθο. Επαναχρησιμοποιήθηκε στην ύστερη εποχή ως τόπος ταφής ιερών ζώων. Ο επιστήμονας Παρίσι, πιθανότατα από το 1926 έως το 1929 μ.Χ., ανακαίνισε τον ναό και κατασκεύασε οροφές για τμήματα των αιθουσών και των ιερών του ναού (αρχιτεκτονική αποκατάσταση), εκτός από ολοκληρώνοντας πέτρινους τοίχους στην πρώτη και τη δεύτερη αυλή. Αυτά είναι μερικά σπάνια στιγμιότυπα από τις εργασίες αποκατάστασης.

Αλήθεια απεικονίζονται αεροσκάφη και υποβρύχιο; Ή, είναι κάτι πολύ πιο συνηθισμένο; Τι βλέπετε; Αυτά τα ιερογλυφικά σίγουρα δεν αντιπροσωπεύουν καμία σύγχρονη τεχνολογία (θα ήταν δύσκολο να φανταστούμε μοντέρνα ελικόπτερα στην αρχαία Αίγυπτο). Αντίθετα, τα σχέδια δεν είναι τίποτα άλλο από κανονικά αιγυπτιακά ιερογλυφικά όπως το χέρι ή το καλάθι. Το ελικόπτερο για παράδειγμα αποτελείται από δύο πήχεις που φέρουν κάτι σαν τραπέζι. Το κάτω μέρος του υποβρυχίου είναι το καλάθι με ιερογλυφικά. Το καλάθι κρατιέται – πάλι – από έναν πήχη. Αν κοιτάξετε τα κανονικά αιγυπτιακά ιερογλυφικά και τα συγκρίνετε με αυτά τα σχέδια, θα δείτε ότι αυτό δεν είναι τίποτα το ιδιαίτερο, μόνο παρερμηνευμένοι αστερισμοί ιερογλυφικών. Δεν ξέρω ποια είναι αυτά τα σύμβολα αντιπροσωπεύουν, αλλά μπορώ να πω με βεβαιότητα ότι δεν είναι τίποτα ασυνήθιστο.